Σχετικά με το σχολείο μας

•Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων

•Οι Εκπαιδευτικοί μας

•Κανονισμός Λειτουργίας

•Εργαστήρια Δεξιοτήτων

•Ημέρες και Ώρες Επικοινωνίας με το Σχολείο

•Σχολικό Πρόγραμμα

•Εσωτερική Αξιολόγηση

 

 

 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΒΛΑΔΟΒΟΥ

Στα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας ο Ελληνισμός συσπειρώθηκε γύρω από την εκκλησία. Η εκκλησία με τα προνόμιά της, που της δόθηκαν από τους πρώτους χρόνους της δουλείας, η οργάνωση και η ανάπτυξη του θεσμού των κοινοτήτων και οι συντεχνίες κράτησαν ζωντανό το γένος, με ελπίδα για την εθνική του αποκατάσταση.

Όπως λοιπόν σε κάθε πόλη και χωριό όπου υπήρχε Ελληνισμός έτσι και στο χωριό Άγρας (Βλάδοβο) πρώτο μέλημα των κατοίκων ήταν η λειτουργία της εκκλησίας και του σχολείου.

Από τα λίγα γραπτά κείμενα πηγή που έχουν διασωθεί γνωρίζουμε ότι κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων της δουλείας λειτουργούσε στο χωριό του Άγρα Ελληνικό σχολείο.

Τις πληροφορίες αντλούμε από τον παλαιό κώδικα του ιερού ενοριακού ναού Αγίου Δημητρίου Άγρα.

Πληροφορίες αντλούμε επίσης από έκθεση του Αναστασίου Δ. Κάρτα, από τον Άγρα του έτους 1941, με τίτλο Άγρα η Μακεδονική εν τη ιστορία.

Σύμφωνα με την έκθεση « Βλαδοβίται, δια τον φόβον των Τούρκων, μετοικίσαντες εις άνω Βλάδοβον, δια να μην μένουν τα τέκνα των αγράμματα, παρέδιδαν ταύτα εις τον Εφημέριον της εκκλησίας του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπου όστις εδίδασκεν αυτά εις εντός οικίας του οσάκις το ψύχος ήτο δριμύ, ή εντός του Ναού είτε εις το ύπαιθρον ».

Η έκθεση αναφέρει ότι το σχολείο τούτο εν Άνω Βλαδόβου λειτουργούσε επί δύο και πλέον αιώνες έως ότου οι κάτοικοι επέστρεψαν εις το χωριό των προγόνων των. Μετά την επιστροφή των κατοίκων εις το Κάτω Βλάδοβον (Άγρα), στις αρχές του περασμένου αιώνα, η λειτουργία του σχολείου εξακολουθούσε κατά τον αυτόν τρόπο, μετά μεγάλης προφυλάξεως και φόβου.

           Το πρώτο σχολικό κτίριο ανεγέρθηκε μεταξύ των ετών 1821-1830.

Από τις παραπάνω μαρτυρίες συμπεραίνεται ότι το σχολείου του Άγρα λειτουργούσε αρχικώς ως κρυφό σχολείο επί έναν αιώνα περίπου, όπως άλλωστε και σε άλλα μέρη της πατρίδας μας.

Μετά την απελευθέρωση το νέο σχολείο χτίστηκε το 1920, χωρίς σχέδιο ή χρηματοδότηση από το Υπουργείο, στη θέση που βρίσκεται σήμερα. Το 1947 (κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου) κάηκε από τους αντάρτες και ανακαινίσθηκε το 1950 ύστερα από έρανο που διεξήγαγε ο τότε βασιλιάς μέσω του προγράμματος πρόνοιας συμμοριοπλήκτων. Από την πυρκαγιά κάηκε η στέγη, τα κουφώματα και τα πατώματα. Έμειναν μόνο τα ντουβάρια. Οι εργασίες ανεγέρσεως άρχισαν στις 12 Ιουλίου 1950 και το σχολείο ήταν έτοιμο στις 10 Δεκεμβρίου 1950. Το σχολείο έχει τέσσερις αίθουσες, μία αποθήκη και ένα γραφείο και η συνολική του έκταση είναι 233 τ.μ.

Ο Α.Δ. Κάρτας στην έκθεσή του παρουσιάζει μάλιστα και τον πρωτότυπο τρόπο διδασκαλίας του σχολείου σύμφωνα με τα πενιχρά μέσα εκείνης της εποχής. « Ο διδάσκαλος και οι μαθηταί έγραφαν εις το χώμα ελλείψει χάρτου ή εις την άμμον την οποίαν είχον επί σκαφιδίων μήκους 2-3 μέτρων και πλάτους 30-40 εκατοστών. Ο διδάσκαλος έγραφε την φράσιν, κατόπιν την έσβηνε δια να την γράψουν και οι μαθηταί. Αργότερον έγραφαν επί της ωμοπλάτης αγελάδων δέρμα επεξεργασμένο, μεταχειριζόμενοι ως κονδύλιον υδατογενή πλακίδια. Έν είδος πένας μανδολίνου, χρώματος κίτρινου ή λευκού. Το 1850 ετέθησαν εις χρήσιν των σχολείων χαρτόνια τετράγωνα ή κυκλικά εις τα οποία ήσαν γραμμένα δι' ευδιακρίτου μαύρου χρώματος τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου και άτινα εκρέμοντο εις τους τοίχους της αιθούσης. Ο διδάσκαλος έθετεν επί του τοίχου καταλλήλως τα χαρτόνια σχηματίζοντας λέξεις και φράσεις ακόμη. Μετά την σύνθεσιν τούτων οι μαθηταί ανεγίγνωσκον τας φράσεις και το σύστημα τούτο διετηρήθη μέχρι το 1870 -80 όταν ετέθησαν εις χρήσιν των σχολείων οι πλάκες και τα κονδύλια ».

Ο Γεώργιος Δημητριάδης είναι ο πρώτος επώνυμος δάσκαλος ο οποίος επανειλημμένως προσλαμβάνεται. Έχει μάλιστα διασωθεί και συμφωνητικό πρόσληψης του συγκεκριμένου δασκάλου με ημερομηνία 13 Μαρτίου 1860.

                        Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι το σχολείο λειτουργούσε και προ του έτους 1860. Διαπιστώνουμε επίσης ότι ήταν το μοναδικό σχολείο που υποστήριξαν όλοι οι κάτοικοι με κοινήν ευχαρίστησιν όλου του χωρίου οι οποίοι εμπράκτως έδειχναν την θέληση και το ενδιαφέρον τους για την μόρφωση των παιδιών τους (όπως ακριβώς αναγράφεται στο συμφωνητικό).

Αίσθηση προκαλεί στον ερευνητή το συμφωνητικό της 13ης Μαρ­τίου 1860 μεταξύ των Προκρίτων του χωριού και του Δασκάλου Γε­ωργίου Δημητριάδη. Χαρακτηριστική είναι η φράση " ... εσυμφωνή­σαμεν με κοινήν ευχαρίστησιν όλου του χωρίου μας ... " που καταδη­λώνει τη διάθεση όλων των κατοίκων να σπουδάζουν τα παιδιά τους τα ελληνικά γράμματα και υπόσχονται " ... πάντες ομού οι κάτοικοι του ρηθέντος χωρίου Βλατόβου ... " να πληρώσουν το συμφωνημένο ποσό των 2.300 γροσίων για το Σχολ. Έτος 1859 - 60.

Τα επόμενα Σχολ. Έτη και μέχρι το 1865 στο σχολείο διδάσκει ο Δάσκαλος Ανδρέας από την Κοζάνη με ετήσια αμοιβή 2.955 γρό­σια.

Από το "Κατάστιχον της Ιεράς Εκκλησίας του χωρίου" πληροφο­ρούμαστε πως τα επόμενα Σχολ. Έτη στο σχολείο του χωριού διδά­σκουν:

  • Οι Βοδενιώτες Δάσκαλοι: Ιωάννης Στουγιαννάκης, Νικ.Χ" Λούσης, Προκόπιος Βαλταδώρου, Νικόλαος Μουσίτσκας, Παπαλεμπάκης, Καλός Νικόλαος, Παπασιβένα Μαριάνθη.
  • Από το γειτονικό χωριό Τέχοβο (Καρυδιά) ο Δάσκαλος Νικό­λαος Γκάλης.
  • Από το ίδιο το Βλάδοβο (Άγρας) οι Δάσκαλοι: Χρήστος Κύρ­τσης ή Παπακύρτσης, Κων/νος Δ. Πάσκας (Υποδιδάσκαλος) και Γεώργιος Μπάπκας ή Γρηγοριάδης.
  • Άλλοι Δάσκαλοι που προσέφεραν τις υπηρεσίες του στο σχο­λείο αυτό είναι ο Ευάγγελος Κ. Στάκης, ο Χ"Γαβριήλ, ο Αθα­νάσιος Χ' 'Κων/νου και ο Ιεροδιδάσκαλος Ιωάννης Παπα­γεωργίου.

Μετά το 1900 και στη διάρκεια της ένοπλης φάσης του Μακεδονικού Αγώνα στο σχολείο του Βλαδόβου διδάσκουν:

Οι Διδασκάλισσες:

Αναστασία, Χ'Άντωνίου Μαρίκα (Θεσ/νίκη), Πασίλα Κατίνα (Θεσ/νίκη), Οικονόμου Μαρία (Δρυμός - Θεσ/νίκης), Ουζουνί­δου Ελένη (Σέρρες), Κρετσόβαλη Θεανώ (Γευγελή).

Οι Διδάσκαλοι:

Σορίγγης Νικόλαος (Νάουσα), Καραμουτσόπουλος Χρήστος (Άρτα).

Τη Σχολική Χρονιά 1873-74, όπως μας πληροφορεί ο Δ. Πλαταρί­δης, στο σχολείο φοιτούν 40 μαθητές.

Το σχολείο επιδοτείται από την Ι. Μητρόπολη Θεσ/νίκης κατά τη Σχολική Χρονιά 1895-96 για δύο τετραμηνίες (Ιαν.- Απρ. & Μαίου ­Αυγ.) με το ποσό των 8 Οθωμ. λιρών και στις 3/4/189969 επιχορη­γείται με το ποσό των 4 Οθωμ. λιρών.

Στο "Κατάστιχο" υπάρχει καταχωρημένη απόδειξη πληρωμής του δ/λου Αθαν. Χ"Κων/νου με ημερομηνία 22/2/1899 ποσού 400 γροσί­ων.

Στο ίδιο "Κατάστιχο" θα τραβήξει την προσοχή του μελετητή η α­νάθεση καθηκόντων Γραμματέα της Εφορείας του Σχολείου στο Διδά­σκαλο Καραμουτσόπουλο Χρήστο από το Μητροπολίτη Βοδενών Στέφανο με ημερομηνία 2/10/1904.

Σημαντικές θεωρούμε τις εγγραφές εκείνες του "Κατάστιχου" που μας πληροφορούν για αγορές που αφορούν τον εξοπλισμό του σχολεί­ου.Έτσι:

  • Τη Σχολ. Χρονιά 1864-65 το σχολείο προμηθεύεται "Λεξικόν"

που κοστίζει 165 γρόσια.

Τη Σχολ. Χρονιά 1896-97 το σχολείο αγοράζει:

Βιβλία αξίας 50,20 γρ.

Καταλόγους και κώδωνα αξίας 4,20 γρ. Ημερήσιο έλεγχο αξίας 55 γρ.

  • Στις 8/10/1904 αγοράζει βιβλία από το Διευθυντή της Ελληνι­κής Σχολής Βοδενών κ. Φράγκο 70 και του καταβάλλει το ποσό των 42 γρ.

Στην ίδια πηγή είναι καταχωρημένα τέσσερα πρακτικά εκλογής Εφόρων του Σχολείου που επικυρώνονται από τον εκάστοτε Μητρο­πολίτη Βοδενών.

Ο δάσκαλος Αλέξανδρος Κρετσώβαλης με όλα τα παιδιά του σχολείου στις 18 Οκτωβρίου 1912 με ανθοδέσμες υποδέχθηκε στην είσοδο του χωριού τμήμα του Ελληνικού στρατού που απελευθέρωσε την Μακεδονία.

Το γεγονός αυτό βεβαιώνουν πρόσωπα όπως η Αικατερίνη Μπακύρτση, η Αναστασία Μπάπκα και η Μαρία Μπέκτση.

Πηγές πληροφόρησης για την ιστορική καταγραφή μας είναι:

  1. «ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ      ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑΧΙΓΕ ΒΟΔΕΝΩΝ» Έδεσσα Σεπτέμβριος 2006 ISBN 960-91875-4-4 του Αντώνης      Παππού Σχολικού Συμβούλου και ιστορικού      ερευνητή της περιοχής
  2. Ιωάννης Τάνης κάτοικος Άγρα, που μας μετέφερε σε βιντεοσκοπημένη συνέντευξή του τις προσωπικές όσο και τις μαρτυρίες γεροντότερων που είχε ακούσει και καταγράψει.

 ΥΠΟΔΟΜΗ - ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Το σχολείο μας διαθέτει τέσσερις μεγάλες και δύο μικρότερες αίθουσες, όλες ψηλοτάβανες. Οι δύο από τις μεγάλες διατίθενται για τη διδασκαλία των δύο τμημάτων του ( στη μία οι τάξεις Α’,Γ’,Δ΄ και οι Τ.Π.Ε., στην άλλη οι τάξεις Β’,Ε’,ΣΤ’ ),η τρίτη για τη λειτουργία του Ολοήμερου τμήματος και της Βιβλιοθήκης και η τέταρτη για την απομόνωση ύποπτων περιστατικών covid-19. Υπάρχει σύνδεση με το διαδίκτυο σε όλες τις τάξεις με σταθερούς υπολογιστές. Υπάρχει κεντρική θέρμανση η οποία καλύπτει κάθε εσωτερικό χώρο. Οι τουαλέτες βρίσκονται σε κτίσμα εξωτερικά του σχολικού ( ανατολικά ).